امام زمانم

🏴 سخنی پیرامون نماز / قسمت اول

🔸 نماز، عمود خیمه‌ی دین(1) و استوارترین رشته‌ی پیوند میان بنده و مولاست(2)، مؤمن با نماز شناخته می‌شود(3) محبوب‌ترین کارها نزد خدای منّان، نماز است و آن آخرین سفارش پیامبران است(4)، بعد از شناخت خداوند، چیزی با فضیلت‌تر از نماز نیست(5)

🔹 نماز، شکر نعمت‌های بیکران الهی و توجّه به قدرت بی‌پایان اوست. نماز بهترین شیوه‌ی ارتباط با خالق یکتا و جلوه‌ای از بندگیِ انسان در پیشگاه اوست. پیشوایان دین به نمازِ اول وقت بسیار اهمیّت می‌دادند:

🔸 حضرت علی(ع) در نامه‌ی خود به محمدبن‌ابی‌بکر می‌فرمایند: مراقب وقت نماز باش و آن را به هنگام بخوان …(6) و امام صادق(ع)، فضیلت نماز اوّل وقت بر نماز آخر وقت را همچون فضیلت آخرت بر دنیا ذکر فرمودند(7) و امام رضا (ع) هم این‌گونه سفارش فرمود: هرگز نمازت را بدون علّت از اوّل وقت به تأخیر مینداز(8)

✅ آنچه به جهاد، ارزش می‌دهد، آمیختگی آن با نماز است و عاشورا تلاقی عرفان و حماسه بود. در نهضت عاشورا، نماز جایگاه مهمّی دارد. در برخورد کاروان حسینی با سپاه حرّ در مسیر کوفه، وقت نماز که می‌رسد، نماز جماعت برگزار می‌شود و سپاه حر نیز به سیدالشهدا(ع) اقتدا می‌کند. پیش از شب عاشورا که سپاه عمربن‌سعد به طرف خیمه‌گاه امام(ع) می‌تازند، امام(ع)، برادرش عباس(ع) را می‌فرستد تا با آنان گفتگو کند و شبِ عاشورا را مهلت بخواهد تا به نماز و عبادت بپردازند. اصحاب امام حسین(ع)، همه‌ی شب را به نماز و استغفار و تضرع و دعا مشغول بودند. صبح عاشورا نیز، حسین بن علی علیهما السلام، پس از نماز جماعت صبح، نفرات خود را سازماندهی کردند.

📚 احادیثی که در ترجمه‌ی آن با شماره‌های 1 تا 8 مشخص گردیده، در جلد هفتم کتاب میزان‌الحکمه ذکر شده است.